آن سوخته جان چه گفت
هنگام نماز
آنگاه که برد سوی او دست نیاز
گویا زخدای خود شهادت
می خواست
پروانه صفت سوخت و افشا شد راز
« ما در حقیقت ،
انقلاب ، اسلام ، قرآن ، استقلال ، آبرو و حیثیت را از برکت خون پاک شهدای عزیز مان
داریم »
مقام معظم رهبری
در پنجمین روز از خرداد ماه سال 1348 در یک روز بهاری خوب در خانواده ای
متدین و معتقد به ارزش ها و مبانی ناب اسلامی نوزادی دیده به جهان گشود که ملهم از
پیامبر گرامی و رسول بزگوار اسلام (ص) محمد نام گرفت . دوران تحصیل شهید تا مقطع
سوم راهنمایی در زادگاهش شهرستان چالوس ادامه یافت ایشان فرزند هفتم و کوچک خانواده
اش بود از آنجایی که در خانواده مذهبی و معتقد و واقف به مسایل شرعی و عبادی رشد
کرده بود خیلی زود مفاهیم انقلاب و حقانیت جبهه و جهاد و شهادت را در یافت و ابتدا
با شرکت در بسیج منطقه و فعالیت خالصانه و عاشقانه در پایگاه مقاومت زادگاهش تجربه
عملی دید گاه های واقعی اسلامی را به عینه درک و به منصه عمل رساند و در سال 1365
این پرنده بی قرار عاشق پرواز کوی دوست داوطلبانه و در لباس مقدس بسیج در مهر ماه
1365 به جبهه های جنگ تحمیلی اعزام گردید و قریب 4 ماه را با مسئولیت پر افتخار تک
تیر انداز و آرپیجی زن قهار مناطق عملیاتی دلاوری ها و رشادت های فراوانی از خود به
نما یش گذاشت و در نهایت نیز پرنده آرزوهایش به بام مقصود و معبود نشست و سرانجام
در مورخه نوزدهم دی ماه سال 1365 در شلمچه توسط مزدوران کفر صدامی به درجه رفیع شها
دت نایل گشت و پس از مفقودیت مظلومانه و 3 ماهه در تاریخ پنجم فروردین ماه سال 1366
به زادگاهش انتقال و توسط مردم دلیر و شهید پرور منطقه چالوس به طور با شکوهی تشیع
و سپس در گلزار شهدای یوسف رضای چالوس به خاک سپرده شد .
ویژگی های اخلاقی و
مذهبی شهید
اخلاصش مثال زدنی بود و این بستگی مستقیم به نوع تربیتش در خانواده
مذهبی و معتقد برمی گشت . عاشق امام و بسیج و فعالیت هایش بود . همیشه می گفت این
درست نیست که آن هایی که متاهل هستند و زن و بچه دارند برای دفاع از ناموس و کیان
میهن اسلامی به جبهه ها بروند . ولی امثال من که مجرد هستیم در پشت جبهه بما نیم در
عین جوانی و سن کم ، برخوردی سالم و سازنده داشت . برخوردی خوش و صمیمانه از خود
نشان می داد و همیشه متبسم و بشاش بود ، علاقه و ارادت خاصی به ائمه اطهار بویژه
حضرت امام حسین(ع) و همچنین حضرت عباس (ع) داشتند .
در دلش همیشه ذکر این دو
بزگوار بود بیشتر مدت روز را در حال وضو بود و به عبادت و اجرای فرائض شیفتگی زیاد
داشت .
خانواده را به رعایت تقوا و نیز صبر و استقامت توصیه می کرد و این به
سعه صدر و اعتماد به نفس بالای شهید برمی گشت که ایمان و اطمینان خاطری خاص نسبت به
دین و مسایل و احکام دینی و اسلامی داشت .
مادرش می گوید : محمد با وضو و اهل
عبادت بود . از برادرش خواندن قرآن آموخت . بسیار ساکت و مهربان و اهل مشورت کردن
در کارها بود . روزی کنار هم نشیته بودیم و من گفتم خوشا به حال هاجر مادر حضرت
اسماعیل(ع) که چنین فرزندی داشت . پس از چند سال که میخواست به جبهه برود گفت :
مادر مگر شما روزی این حرف را نزدی ؟
گفتم آن ها فرق می کنند آن ها امام و
پیامبر بودند و دل آن ها و ایمان آن ها قوی است. شهید به من گفت هر کس کار خوب بکند
همان امام است . هیچ فرقی ندارد .
برادر شهید می گوید : محمد برخوردهایش سالم و
سازنده بود و همه به او عشق می ورزیدند . او از ما می خواست انقلاب و اهداف آن را
حفظ کنیم و حجاب را سرلوحه زندگی خواهران می دانست .